რეალობა ადამიანის გონებისთვის შეუცნობელი გამოცანაა და უმეტესად ჩვენ მხოლოდ პატარ-პატარა ტყუილებით ვივსებთ წარმოდგენებს და წლიდან წლამდე ვცხოვრობთ ასე, სანამ არ მოხდება რაღაც რაც მსოფლმხედველობას გაგვიფართოვებს, სანამ არ წავიკითხავთ ან მოვისმენთ ან კიდევ უკეთესი არ გამოვცდით რაღაც აუხსნელს, რაც გვიბიძგებს რომ მეტი ვისწავლოთ გარკვეულ სფეროებში რომ უკეთ ავხსნათ რაა სამყარო და ჩვენი როლი და შესაძლებლობები მასში. ზოგჯერ შეცნობის სურვილი თანდაყოლილია, ზოგჯერ ვიღაცის გავლენაა, ზოგჯერ რაიმე კლინიკური სიკვდილის გამოცდილების მსგავსი გვინათებს გონებას და გვახვედრებს რომ სამყარო იმაზე ბევრად დიდია ვიდრე ყოველდღიური საყველპურო ტელევიზორის მაყურებელი და ფეისბუქისმსქროლავი ცნობიერებით წარმოგვიდგენიახოლმე.           მედიასაშუალებები, სკოლა და სოციალური ქსელები ადამიანებს მხოლოდ ზედაპირულ და მარტივ მცდარ წარმოდგენებს აწვდიანხოლმე. ძირითადად მოგვდის ინფორმაცია რაც გათვლილია ჩვენს ემოციურ რეაქციებზე, ცუდზე ან კარგზე, დაშინებაზე ან აღმაფრენა...